Fiat nowy model 126 oficjalnie zaprezentował 9 listopada 1972 roku na salonie samochodowym w Turynie. Kilka dni, po tym wydarzeniu nowego Fiata 126 pokazano w Warszawie na Placu Defilad. 6 czerwca 1973 zmontowano w fabryce FSM w Bielsku Białej pierwszego Polskiego Fiata 126p z włoskich części. Oficjalna produkcja wielkoseryjna nastąpiła 22 lipca 1973 roku.
I seria
Produkowana była od 1973 do połowy 1977 roku. Egzemplarze te charakteryzowały się tylną klapą z dodatkowymi wlotami powietrza, która posiadała mniej wzmocnień wewnętrznych oraz po prawej stronie miała metalowy, chromowany znaczek 126p. Na pasie przednim był duży znaczek Polski Fiat oraz z boku, po prawej stronie był znaczek Licencja Fiat. Felgi miały szeroki rozstaw śrub oraz posiadały logo Fiata. Na samym początku produkcji szyby były firm Secursiv oraz Saint-Gobain Sekurit. Przednia i tylna uszczelka posiadała charakterystyczny klin, który występował do 1978 roku. Wewnątrz kapliczka była wyskalowana do 130 km/h oraz włącznik świateł mijania i pompka spryskiwacza była po prawej stronie kierownicy. Występowały, również wersje przystosowane do montażu radioodbiornika Tramp, w których włącznik i pompka były po lewej stronie. Tapicerka drzwi posiadała chromowane listwy, podkładka klamki i korbki była chromowana, a także tylne boczki miały długi podłokietnik. Statyczne pasy bezpieczeństwa były koloru jasnego oraz zapinane były do pałąka pomiędzy przednimi fotelami, które nie posiadały zabezpieczenia przed podniesieniem. Klamki okien uchylnych z przodu były metalowe, chromowane oraz przyklejone bezpośrednio do szyby. Charakterystycznym dla samochodów z pierwszej serii produkcji jest zbiorniczek płynu hamulcowego w kształcie serduszka, cienka śliska kierownica z przyciskiem z logiem Fiata lub bez, stacyjka była bez blokady kierownicy oraz mała wąska podsufitka. Tylne słupki były przystosowane tylko montażu szyb uchylnych bez możliwości założenia pasów bezpieczeństwa dla osób podróżujących na tylnej kanapie. Pierwszą serię Polskiego Fiata 126p napędzał silnik o pojemności 594 cm³.
II seria
Druga seria Polskiego Fiata 126p została wprowadzona do produkcji w połowie 1977 roku. Różniła się od poprzedniej wersji przede wszystkim silnikiem o zwiększonej pojemności do 652 cm³ i mocy 25 KM, a także innym panelem deski rozdzielczej przystosowanym do montażu radia, kapliczką wyskalowaną do 140 km/h, słupkami C przystosowanymi do montażu pasów bezpieczeństwa dla podróżujących na tylnej kanapie, tylnymi boczkami przystosowanymi do montażu pasów bezwładnościowych z przodu, ryglami okienka uchylnego w przednich drzwiach wykonami z tworzywa sztucznego oraz klapą pozbawioną dodatkowej ilości żeberek.
Druga seria była produkowana w następujących odmianach:
650 – wersja Standard, czyli podstawowa posiadała wyposażenie charakterystyczne dla modeli z II serii produkcji.
650 S – wersja Special posiadała siedzenia przednie, które miały możliwość regulowania kąta pochylenia oparcia oraz blokadę uniemożliwiającą ich przechylanie do przodu, ogrzewaną tylną szybą, trójpołożeniowy przełącznik pracy wycieraczek z regulatorem prędkości ich pracy, wyłącznik zapłonu z blokadą kierownicy, przednią szybę z zielonym pasem oraz wieszak na garderobę wykonany z plastiku zakładanym na profilu nad tylnym oknem.
650 L – wersja Lux poza zmianami wprowadzonymi w modelu podstawowym posiadała tapicerkę siedzeń z welutyny (tkanina syntetyczna łatwo przepuszczająca powietrze) połączonej ze sztuczną skórą (tylne części siedzeń przednich), odchylane tylne szyby boczne, pasy bezpieczeństwa typu bezwładnościowego, siedzenia przednie z blokadą i regulowanym oparciem, listwy ozdobne na rynienkach dachu i plastikowe nakładki na zderzakach, wspornik blokujący klapę bagażnika w położeniu otwartym (eliminujący niebezpieczeństwo nagłego zamknięcia przez wiatr), wyłącznik zapłonu z blokadą kierownicy, instalację świateł awaryjnych oraz alternator. Wprowadzono również układ sygnalizacji niskiego poziomu płynu hamulcowego oraz zaciągniętej dźwigni hamulca ręcznego. Jednak najbardziej charakterystyczną zmianą w tym modelu jest nowy wzmocniony układ hamulcowy oraz zastosowanie nowego rozstawu śrub (4×98).
650 K – wersja Komfort była najbogatszą konfiguracją Polskiego Fiata 126p w drugiej serii produkcji. Poza wszystkimi zmianami modelu podstawowego oraz modelu L, wersja K posiadała siedzenia typu kubełkowego, pokryte podobnie jak ściany wewnętrzne nadwozia materiałem włókienniczym, zderzaki (przedni, tylny i listwy boczne) z tworzywa sztucznego, lusterko zewnętrzne, koło kierownicy wykonane z pianki poliuretanowej (pozostałe modele otrzymały koło kierownicy o szorstkiej fakturze), gałkę zmiany biegów z schematem ich włączania, trójpołożeniowy wyłącznik świateł zewnętrznych i dwupołożeniowy przełącznik świateł drogowych i świateł mijania. Dodatkowo we wnętrzu znalazła się półka na głośnik oraz lampka w obudowie kolumny kierowniczej. Wersje Komfort posiadały również ogrzewaną tylną szybę, alternator oraz wzmocniony układ hamulcowy z nową felgą.